Hüten müten en rijke tatta's in Finland

We zijn weer drie weken verder en nu zit ik toch echt op de helft van mijn tijd in Finland. En ondanks dat ik vaak denk: oh nee het gaat veel te snel, kan ik er toch ook nu al wel weer naar uitkijken om iedereen weer te zien en kerst lekker in Nederland door te brengen. Al ben ik bang dat ik na de kerstvakantie wel weer graag terug wil, haha. Maar goed dat zal allemaal ook snel genoeg weer wennen.
Hoe dan ook zijn we alweer drie weken verder van mijn vorige verslag. In de eerste week ben ik mij vooral op school gaan richten want dat was nu echt hard nodig. Omdat mijn planning in november vol zit met tripjes en leuke dingen, probeer ik zoveel mogelijk vooruit te werken zodat ik volop kan genieten van mij tripjes. Want het lijkt natuurlijk allemaal heel leuk, vier maanden in het buitenland, maar ik moet ook nog echt wel wat dingen doen. Ondanks dat ik eerst dacht dat het niveau laag was en de hoeveelheid mee viel, moet ik eerlijk zeggen dat het nu best tegenvalt. Dit heeft er vooral mee te maken dat ik zes verschillende vakken tegelijkertijd volg en overal verschillende opdrachten voor moet doen. Gelukkig heb ik niet veel les dus wel genoeg tijd om er aan te werken. Verder heb ik die week nog een course aan mijn lijst toegevoegd, namelijk Each one Teach one. Joël, mijn Zwitserse mattie miste nog een aantal studiepunten dus vroeg hij of ik dit met hem op wilde pakken en dat wilde ik. In deze course is het namelijk de bedoeling dat twee studenten van een andere nationaliteit elkaars cultuur en taal leren. In die week startte we dan ook met onze eerste meeting en ik vond het echt onwijs leuk. We begonnen met de taal. Aangezien ik best een beetje Duits kan heb ik besloten dat ik zoveel mogelijk wil leren op het gebied van horeca zodat ik dat kan gebruiken als ik straks terug ben en weer bij Beach Club aan de slag ga. Joël heeft uiteraard nog geen Nederlandse kennis dus ik leer hem dingen vanaf het begin af aan, echt onwijs leuk om te doen! Omdat die uit Zwitserland komt en dus bekend is met de harde ‘g’ gaat het hem enorm goed af. Hij leest zelfs deze verhalen met behulp van Google translate, haha.
Verder moest ik die week voor school weer twee ijshockeywedstrijden bezoeken. Ik had er niet echt zin in omdat de laatste keer dat ik er was het stadion vrijwel leeg was en het eerste team niet speelde. Iedereen zou het met me eens zijn dat als er 200 mensen in een stadion zitten waar 4000 plaatsen zijn dat de sfeer nogal ontbreekt. Woensdag was dit inderdaad weer het geval, maar gelukkig vermaakte ik mij prima door contact te leggen met mijn klasgenoten. Vrijdag had ik weer de opdracht om te gaan en ik had echt geen zin, maar toen kwam ik daar met Baukje aan, was er een dikke rij. We haalde ons kaartje op bij de docent en ontdekte dat dit dus wel een game van het eerste was en hoe tof, tegen Helsinki! We hadden staplaatsen bij de echte fanatiekelingen van Jyväskylä die constant aan het zingen waren en de sfeer was keihard aanwezig. Daarnaast was de wedstrijd ook nog eens onwijs spannend en kwamen ze zelfs toe aan verlenging waarnaar helaas Helsinki met 3-2 won. Maar mij maakte dat al lang niet meer uit want ik had een hele leuke avond. Ik hoop in ieder geval nog één keer een wedstrijd vanuit de hoogste league te zien. Verder heb ik dat weekend eindelijk weer een goede stapavond gehad want die zijn nogal zeldzaam hier. Ik kan stiekem alweer uitkijken naar de tijd dat ik weer terug ben in Leeuwarden en weer lekker los kan gaan in Shooters en ondertussen weer lekker m’n biermetertje van €12,50 kan bestellen in plaats van dat ik voor deze prijs twee biertjes krijg. Na nog een ‘normale’ schoolweek waarin ik veel aan school heb gedaan, had ik net als in Nederland herfstvakantie. Ik had daar enorm zin in en aangezien ik toen even een dipje had, was ik er ook aan toe om lekker bezoek te krijgen. Nu ik in de bus van Helsinki naar huis mijn verslag zit te typen kijk ik terug op een hele toffe week.
Een paar weken terug zat ik lekker met Fenna te appen en zei ik voor de grap dat ik in de herfstvakantie nog wel tijd over had voor een bezoekje. Aangezien we tegelijk vakantie hadden twijfelde Fenna geen moment en voor ik het wist was haar ticket geboekt: helemaal leuk. Zaterdag om 21.30 uur kwam Fenna aan in Jyväskylä op het station en haalde ik haar daar op. Natuurlijk wilde ik Fenna laten zien hoe ruk het uitgaansleven hier is dus we gingen samen met Joël en zijn Zwitserse vrienden die ook langs waren gekomen, op stap. En ja inderdaad, Fenna snapt nu precies wat ik bedoel, haha. Vanaf moment één was het alsof we elkaar vorige week nog gezien hadden en onze gesprekken waren hier ook naar. Voor het geval dat mensen niet weten wie Fenna is, ik noem haar altijd mijn tweede relatie en in Leeuwarden zagen wij elkaar elke dag dus je kan je er een voorstelling bij maken hoe leuk het is om elkaar na zo’n lange tijd weer te zien. Zondag hadden we lekker gechilld en weinig uitgevoerd.
Ik had bedacht om maandag na een spa te gaan, want dat zag er wel chill uit. Eenmaal in de spa viel dit helaas wel een beetje tegen, maar we hebben heerlijk bij gekletst, gezwommen en genoten van de sauna. Op dinsdag had ik de bus geboekt voor een dagje Tampere, dit is na Helsinki één van de grootste steden van Finland, twee uur van Jyväskylä vandaan. En wat een dag was dit. We begonnen met wat sightseeing door de stad en ontdekte al snel dat het een leuke en levendige stad is met mooie gebouwen, die zijn in Jyväskylä niet echt te vinden namelijk. We namen de bus naar een stuk buiten de stad waar we voor €2,- de longen uit ons lijf hebben gelopen, maar dan had je wel een heel mooi uitzicht over de stad. Daarnaast hebben we nog genoten van de lekkerste donuts van Finland, het leek net een aflevering uit 3 op reis, helemaal leuk. Eenmaal terug in de stad bedachten we dat we wel ergens konden eten, maar omdat het nog vroeg was begonnen we met een kopje thee en besloten we om 17.00 uur ons eten te bestellen. Nadat we onze bestelling gedaan hadden zei de serveerster dat het er met 30 minuten zou zijn. Op zich prima, maar het moest niet later worden want we moesten de bus van 18.45 uur halen (deze bussen boek je van tevoren dus je kan ook niet zomaar de eerstvolgende nemen) en het was nog een aardig stukje lopen. En natuurlijk, waar we bang voor waren gebeurde: het eten was er om 17.45 uur nog niet. Fenna ging er achteraan en uiteindelijk kregen we 10 minuten later ons eten. Aangezien het een half uur lopen was zagen we zelf ook al in dat we dat niet gingen redden. Zelfs bij Fenna sloeg de stress toe dus hebben we snel onze pizza naar binnen gewerkt en een taxi gepakt naar de bus stop waar we keurig om 18.30 uur aankwamen. Het was lekker avontuurlijk en wat was Tampere leuk. Helaas was dit ook al de laatste avond want op woensdagochtend zou Fenna weer vroeg vertrekken. ’s Ochtends om 08.00 uur bracht ik haar weg naar het station en na haar uitgezwaaid te hebben vertrok ik terug naar huis.
Fenna was echter niet mijn enige bezoek in de vakantie. Op Noppop werd ik afgelopen jaar verrast door Door en Coor dat ze langs wilde komen in Finland. Dit geloofde ik uiteraard eerst niet, maar donderdag vertrokken ze toch echt naar Helsinki. Zelf hebben we het er ook nog over gehad dat het wat raar is, want ja hoe kennen wij elkaar: ik heb op allebei hun kinderen gepast. In principe is het niet heel normaal dat je met zulke soort mensen op vakantie zou gaan, maar goed bij ons dus wel en wat een succes was dit. Ik heb me twee dagen lang kapot gelachen en heb geen lachspieren meer over denk ik. Het plan was dat zij op donderdag zouden arriveren en ik van vrijdag tot en met zaterdag een nachtje langs zou komen en lekker makkelijk: ik kon gewoon een nachtje bij hun in de Airbnb slapen. Vrijdagochtend om 06.00 uur zat ik al lekker op het fietsje naar het station zodat ik om 6.30 uur in de bus zat en om 10.00 uur in Helsinki aankwam en daar stonden ze me op te wachten. Vanaf moment één werd er alweer hard gelachen en hadden we alweer de grootste lol. Door en Coor hadden namelijk al geconstateerd hoe het zit in Finland. Er waren volgens hun hier zoveel slanke mensen, ja, die mensen die dik zijn die moeten wel rijk zijn. Het woord rijke tatta is vanaf toen vaak gebruikt en was één van de woorden van het weekend. Nadat we eerst in de hele mooie Airbnb heel lang en chill bij hebben zitten kletsen werd het toch tijd om ook nog wat van Finland te zien. Eén ding scheelt in ieder geval: het waait in Finland niet dus zo koud is het niet. Dat had ik dus beter niet kunnen zeggen, ik was even vergeten dat Helsinki aan de zee zit en het daar dus wel net zo hard waait als thuis en dan is 2 graden toch wel aardig koud. Maar goed, gelukkig had Cora haar gebreide onderbroek aan, houdt het toch allemaal lekker warm. Dit heb ik uiteraard twee dagen lang regelmatig mogen horen. Na wat sightseeing hadden we een soort van eiland gezien waar we graag heen wilde. Daar ging het er wild aan toe, Cora dacht namelijk heel avontuurlijk te zijn en jong als ze is over een muurtje te klimmen waarna ze ten val kwam. Door en ik aan het zuurstof natuurlijk. Ook hier was het heel erg koud dus zijn we snel terug gegaan naar de stad, daar lekker gegeten en vervolgens lekker biertjes gedronken in het Rotterdams bierhuis waar ze niet eens Nederlands bier hebben en helaas waren de prijzen ook niet Nederlands. Maar goed laten we zeggen dat je biertje extra lekker smaakt als die €8,- heeft gekost. Aangezien je dus arm wordt van het bier hier en de dames wat ouder worden hielden we het rond 02.00 uur voor gezien. Vandaag sliepen we lekker uit, inclusief slaapmaskers want we hadden geen gordijnen en hebben we ons tempo aangepast aan de Finnen en lekker rustig aan gedaan. Na een lekker uitgebreid ontbijt hebben we nog even wat rondgelopen en een leuk museum bezocht. Om 20.15 uur had ik de bus terug naar huis dus was het alweer tijd om te gaan. Wat heb ik gelachen en leuke gesprekken gevoerd met tante Coor en ome Door. Met carnaval zetten we de boel uiteraard gewoon weer voort.
Komende twee weken ga ik weer hard aan de bak voor school en dan start mijn trip naar St. Petersburg al en als ik daar van terug kom, komt Peter eindelijk langs. Kortom, weer genoeg om naar uit te kijken!