Het eerste bezoek

Wauw, wauw, wauw! Elke dag langer dat ik hier zit ben ik nog gelukkiger dat ik in het buitenland ben gaan studeren en vooral met mijn keuze voor Finland ben ik enorm blij. Ik heb het zo erg naar mijn zin en ik word steeds een groter fan van Finland.
Zoals ik de vorige keer had geschreven had ik als opdracht voor school gekregen om een voetbalwedstrijd te bezoeken en zoals ik ook al eerder zei werd er meerdere malen gezegd dat we vooral niet te veel moesten verwachten, nou dat heb ik geweten. Ten eerste viel het stadion al erg tegen en kun je het ook niet echt een stadion noemen, zo klein. Daarnaast zaten wij op een erg simpele tribune wat je in Nederland bij amateurclubs hebt. Jyväskylä speelt in de Jupiler League van Finland en is hard op weg naar het kampioenschap om weer te promoveren naar het hoogste niveau. Toen de wedstrijd begon wist ik na een kwartier al genoeg, dit niveau was ongeveer vergelijkbaar met de tweede klasse in Nederland. Grappig om te zien hoe verschillend het is, het leeft er gewoon een stuk minder dan in Nederland. Daarnaast loopt het seizoen ook anders in verband met het weer. Een Fins klasgenootje wist mij te vertellen dat het seizoen nu ongeveer ten einde loopt en dat het in april of mei ongeveer weer begint. Ik kan goed begrijpen dat ze hier rekening mee houden want ik was na de wedstrijd compleet bevroren. Het wordt hier nu ook echt herfst. Alle bladeren verkleuren en vallen van de bomen en het is niet warmer dan 14 graden. ’s Ochtends als ik naar school fiets en ’s avonds als ik op de fiets zit, heb ik mijn handschoenen aan en mijn muts al op aangezien de temperatuur dan al naar 4 graden daalt.
Woensdagavond was het tijd om me in te schrijven voor de St. Petersburg en Lapland trip die ik uiteraard niet wil missen. Je moest er op tijd bij zijn want de inschrijvingen gaan heel snel. Ik zat daarom ruim op tijd klaar achter mijn laptop en het is gelukt! Begin november vertrek ik voor een lang weekend naar St. Petersburg en eind november reis ik af naar Lapland. Ik heb hier natuurlijk enorm zin in en kan eigenlijk niet wachten! Via deze organisaties kun je ook toffe activiteiten doen voor een redelijk betaalbare prijs. Zo ga ik in St. Petersburg een avond het Zwanenmeer bewonderen. Ik denk dat dit een hele toffe kans is om het te zien en zeker voor deze prijs. Verder ga ik daar een aantal kathedralen zien, daar staat deze stad tenslotte bekend om. In Lapland komen ongeveer mijn grootste dromen uit, want daar ga ik sleeën met husky’s, sleeën met rendieren en zwemmen in de Arctic Ocean en hopelijk als kers op de slagroomtaart, het Noorderlicht zien! Helaas moet ik nog even geduld hebben, maar gelukkig heb ik in de tussentijd genoeg te doen.
Omdat Sina jarig was dat weekend was het weer tijd om er op uit te gaan. Zij had een hele leuke blokhut gezien in de middle of nowhere vlakbij één van de mooie nationale parken, daar heb je er hier nogal wat van. We hadden een auto gehuurd en gingen met zijn achten op pad. Het gekke is dat als ik in Nederland drie uur in de auto zit ik het enorm lang vind duren, maar hier is het heel normaal en lijkt het daarom ook sneller te gaan. En dat terwijl je hier absoluut niet hard mag rijden. Ik weet niet wat de reden is, maar ik heb geen één weg gezien waar je harder dan 100 mocht rijden. Dit vind ik vrij apart aangezien er echt alleen maar weg is en je kilometers lang rechtdoor rijdt, maar aangezien hier om de paar kilometer een flitspaal staat let je wel op je snelheid. Ook bizar dat je hier zomaar 85 kilometer alleen maar rechtdoor rijdt, alsof er geen einde aan komt. Vrijdagavond om 21.00 uur kwamen we aan bij ons huisje wat nogal een tocht was, vooral op het einde. In Finland vertrouwen mensen je heel snel. We reisde namelijk eerst af naar de eigenaar van het huis die ons de weg zou wijzen. Eenmaal daar aangekomen kregen we in gebrekkig Engels een beschrijving en toen we naar de sleutel vroegen zei ze vrolijk dat die al in de deur van het huisje zat. Natuurlijk was het nogal in de middle of nowhere, maar toch vond ik het apart, in Nederland zou niemand dat doen. Sowieso zou ik hier trouwens mijn portemonnee een dag lang op straat kunnen laten liggen en hem aan het einde van de dag ophalen zonder dat er ook maar iets mee is gebeurd. Goed, we kwamen aan bij het houten huisje wat er heel chill uit zag, aan het meer en inclusief twee sauna’s. We hadden van tevoren al boodschappen ingeslagen en we konden dus eindelijk koken. Wilfried, onze Franse Bourgondiër is één van de beste chef-koks die je kan wensen en maakte een overheerlijke pasta voor ons. Daarna hebben we lekker spelletjes gespeeld en bier gedronken op Sina’s verjaardag. De volgende dag vertrokken we naar het nabij gelegen national park Helvetinjärvi en daar begonnen we aan onze wandeltocht naar één van de beste plekken van dat park, zie de foto’s hieronder. Het uitzicht was echt prachtig en vooral op dat moment had ik het idee: ik wil nooit meer naar huis, zo vet vind ik het hier. De natuur is zo ontzettend mooi en zo anders dan Nederland. Maar geen zorgen, ik mis iedereen natuurlijk ook echt wel dus ik kom in december gewoon weer naar huis .
We kwamen laat terug in het huisje die dag waar een Franse specialiteit op ons wachten, crêpes. Eigenlijk zijn dat gewoon pannenkoeken, maar wij aten het met allemaal zoete dingen zoals gekarameliseerde peer en appel en gesmolten chocola, erg lekker! Vervolgens weer lekker spelletjes gedaan en bier gedronken en toen het echt laat was, was het natuurlijk nog tijd voor de sauna. Er was een los houten hokje waar we zelf vuur moesten stoken om de sauna warm te krijgen. Dat was weer genieten zeg. Na 10 tot 15 minuten lekker zweten snel rennen, in het meer springen en terug de sauna in. Voor mij is het echt genieten vooral als je in het koude water van het meer kunt springen, je voelt je daarna als herboren! Zondag sliepen we lekker een beetje uit en gingen we helaas alweer redelijk op tijd weg om de auto op tijd terug te brengen, maar wat heb ik een topweekend gehad! Het was leuk om weer even wat anders van Finland te zien en er weer even op uit te gaan.
Nadat de schoolweek weer omvloog was het afgelopen weekend tijd voor m’n eerste bezoek. Jan en Leen kwamen langs en wat heb ik genoten! Het leuke was, zoals altijd in huize Dekkers, het lekker last minute besloten was waardoor ik niet ineens echt tijd had om af te tellen tot hun komst. Vrijdag rond 18.00 uur kwamen ze aan bij mijn appartement en naar flink knuffelen nam ik ze mee naar boven om mijn appartement te laten zien. Ze hadden nog wat kleren voor mij meegenomen en een heerlijk blok Nederlandse kaas, een Linda, speculaasbrokken en pepernoten dus ik kan er weer even tegen. Oh ja en opa en oma bedankt voor jullie lieve kaartje en chocolaadjes!
Nadat de spullen uitgepakt waren vertrokken we naar de stad om daar een lekker hapje te eten. Hier hebben we natuurlijk vooral heel veel bijgepraat en heb ik ze al veel verteld over mijn leven hier en over Finland als land. Zij vertrokken daarna weer naar hun hotel en ik naar huis.
Zaterdag na het ontbijt was het tijd om papa en mama meer van de stad te laten zien. Eerst vervolgde we met de auto onze weg naar het adventure park, waar ik al meerdere keren geweest was. Hier zijn we omhoog gelopen om het prachtige uitzicht te ervaren. Het was nu nog mooier omdat de bomen nu allemaal andere kleuren hebben wat een heel mooi uitzicht gaf. Foto’s zijn hieronder weer te bewonderen. Na deze klim vervolgde we onze weg naar één van de vele meren waarna we terug reden naar mijn appartement. Vanaf daar namen we de bus naar de stad, liet ik eerst school zien en zijn we verder langs nog een aantal mooie plekjes gelopen. Ik vond het onwijs leuk dat ik eindelijk aan iemand van het thuisfront kon laten zien hoe ik hier leef zodat ze nu ook echt weten waar ik over praat. We gingen terug naar het hotel om nog lekker te yahtzeeën waarna we natuurlijk weer uit eten gingen.
Zondag had ik gepland om een national park te bezoeken. Er zijn er rond de dertig hier dus ik kan nog veel andere parken zien. Dit park was erg dichtbij, zo’n 40 minuten rijden en ondanks dat het 10 graden was, hadden we heerlijk weer. We kwamen aan bij National Park Leivonmäki, wat weer een heel ander park was dan waar ik vorige week was. Binnen deze parken zijn verschillende hiking tours die je kan doen van verschillende lengtes en dat is gelukkig allemaal goed aangegeven zodat je niet verdwaald. Hier hebben we een wandeling van 4,5 kilometer gemaakt met weer verschillende mooie uitzichten, het was weer prachtig (zie hieronder)! Toen we klaar waren was het nog best wel vroeg dus besloten we een terrasje te pakken in een dorpje dichtbij. Dit viel helaas nogal tegen, toen we in het dorpje aankwamen was het er ongeveer net zo levendig als Rutten om zondag. De meeste mensen kunnen zich hier een voorstelling van maken. Want dat is ook weer iets opvallends, er zijn hier maar weinig leuke en gezellige terrasjes zoals in Nederland. We besloten terug te gaan naar Jyväskylä waar we weer lekker spelletjes hebben gedaan, hebben gegeten en het weekend afsloten met een avondwandeling langs de verlichte haven. Rond een uur of tien was het voor mij tijd om terug te gaan naar het appartement en moest ik afscheid nemen. Dit ging boven verwachtingen soepel en viel me alles mee, want voor ik het weet zit ik weer met ze aan tafel. Na dit tripje zijn ze volgens mij net zo fan als ik van dit land en we hebben er met z’n drieën dan ook enorm van genoten! Nu ga ik mij twee weken lang flink op school richten voordat mijn volgende bezoek alweer komt. In de herfstvakantie komt Fenna langs, waar ik enorm naar uitkijk. Aangezien ik met Fenna altijd dingen beleef die benoemingswaardig zijn horen jullie tegen die tijd wel weer van mij!